Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kitabdar — ə. və f. kitab saxlayan; kitabxanaçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kitabdar — is. <ər. kitab və fars. . . . dar> köhn. Kitabxanaçı, kitab saxlayan, kitabxana işçisi. İkinci Şah İsmayılın dövründə <Sadiq bəy Əfşar> saray kitabxanasının xidmətçilərindən olmuş və nəhayət, Birinci Şah Abbasın kitabdarı vəzifəsini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kitabxanaçılıq — is. Kitabxanaçı peşəsi, vəzifəsi, işi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kütübxanaçı — klas. bax kitabxanaçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxutmaq — icb. 1. Oxumağı xahiş etmək (başqasından), oxumağa sövq etmək, yaxud icazə vermək. Pərinisə . . qardaşından təvəqqe elədi ki, kağızı aparıb bir adama oxutsun. C. M.. // Oxumağı məsləhət görmək. İndi mən bildim ki, kitabxanaçı; Neçin bu kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təbliğatçı — is. Təbliğatla məşğul olan adam. Kitabxanaçı həm də kitab təbliğatçısıdır. // Partiyanın qərarlarını mühazirə və müsahibələrində izah edən, siyasi məşğələlərə rəhbərlik edən partiya üzvü. İnqilabdan sonra kəndə gələn təbliğatçılardan Molla Xəlil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsmək — f. 1. Titrəmək. Soyuqdan yarpaq kimi əsirdi. Dodağı əsmək. Əli əsmək. Başı əsmək. – Xədicə əli əsə əsə z. torbanın ağzını açdı. S. S. A.. . . . Dərvişin əlləri yarpaq kimi əsirdi. A. D.. Hər vətən deyəndə yaşarıb gözün; Dodağın titrəyib dilin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
